SÜNEN EBU DAVUD

Bablar  –  Konular  –  Numaralar  

CİHAD BAHSİ

<< 2658 >>

NUMARALI HADİS-İ ŞERİF:

 

حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِي إِسْحَقَ عَنْ الْبَرَاءِ قَالَ لَمَّا لَقِيَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْمُشْرِكِينَ يَوْمَ حُنَيْنٍ فَانْكَشَفُوا نَزَلَ عَنْ بَغْلَتِهِ فَتَرَجَّلَ

 

el-Bera (r.a.)'dan; demiştir ki: Nebi (s.a.v.) Huneyn gününde müşriklerle karşılaşınca müşrikler bozguna uğradılar. (Sonra Hz. Peygamber) katırından inip (düşman üzerine) yürüdü.

 

 

İzah:

Buhârî, cihâd; Müslim, cihâd

 

Bu hadise Huneyn savaşında olmuştur. Buhari'nin rivayetinde hadise şöyle anlatılıyor. el-Bera' b. Azîb (r.a.) den rivayet olduğuna göre kendisine, (Kays kabilesinden) bir kişi: "Huneyn günü Rasûlullah (s.a.v.)'ın yanından kaçtınız mı?" diye sormuştu. O da şöyle cevap verdi:

 

"Huneyn günü Rasûlullah (s.a.v.) kaçmadı (düşmanımız) Hevazin (hal­kı) iyi ok atan bir kabileden idiler. Biz (harp meydanında) bunlarla yüzyü-ze gelince bunların üzerine atıldık. Bunlar hemen perişan oldular. Bunun üzerine, müslüman askerler ganimete yöneldiler. Hevazin ise (bundan isti­fade ederek) bizi oklarla karşıladılar. (Biz kaçtık) Fakat Rasûlullah (s.a.v.) kaçmadı. Onu pek iyi gördüm ki, o beyaz katırın üstünde fütursuzca du­ruyordu. Ebu Süfyan da katırın gemini tutuyordu. Bu sırada peygamber (s.a.v.);

 

"Ben peygamberim yalan yok. Ben Abdulmuttalib oğluyum." diyor­du.[Ayrıntılı bilgi için bk. 1213 no'lu hadis.] Bu savaşta Hz. Peygamberin yanında Ebû Süfyân oğlu Cafer, Ali b. Ebî Tâlib, Rebîa b. Haris, Fadl b. Abbâs, Üsâme b. Zeyd, Eymen b. Ümmü Eymen, Ebû Bekr ve Ömer (r.a.) dan başka kimse kalmamıştı.

 

Fakat Hz. Peygamberin bu metin azim ve iradesi ordunun sağ kana­dını bozguna uğramaktan kurtaramamıştı. Bu sırada gür sesli olan Abbas vasıtasıyla:

 

"Ey Akâbede bey'at eden Ensâr! Ey şecere-i rıdvân altında söz veren Aslı ab!" diye davet etti. (Lebbeyk) diyerek döndüler ve Rasûlullah'ın ya­nına gelip toplandılar.Bozulan asker bu sûr&le toplandı ve zafer kazanıldı.

 

Hadis sarihlerinin açıklamasına göre bu hadis-î şerif ordu kumanda­nının veya askerlerden birinin orduyu cesaretlendirmek maksadıyla hayva­nından inip düşmana piyade olarak saldırmasının caiz olduğuna delildir.